گر از کم شنوایی رنج می برید و دوست ندارید از سمعک استفاده کنید مطالعه مطلب مربوط به سمعک هوشمند ایسنا به شما پیشنهاد می شود.
به گزارش ایسنا به نقل از تهران صفیر بیشتر افرادی که مشکل شنوایی دارند و کلمات را به درستی تشخیص نمی دهند حاضر به استفاده از سمعک نیستند.
از مهمترین دلایل استفاده نکردن از سمعک، ترس و نگرانی از دیده شدن سمعک است. اما همین افراد اگر اطمینان حاصل کنند که با استفاده از سمعک هایی که اصلا قابل دید نیست می توانند مانند یک فرد سالم و حتی بهتر از یک فرد سالم! بشنوند از سمعک استفاده می کنند.
آشنایی با انواع سمعک نیازمند شناخت عملکرد این وسیله کمک شنوایی به همراه اجزای تشکیل دهنده آن می باشد. بنابراین در این متن به آشنایی با سمعک (وسیله کمک شنوایی) می پردازیم.
منبع:
سمعک چیست؟
سمعک یا (Hearing Aids) ، وسیله ای است الکتریکی که اصلی ترین و مهم ترین وظایف آن تقویت اصوات ضروری (گفتارها) ، بهبود شنوایی افراد با اختلالات کم شنوایی و حذف صداهای مزاحم و غیر ضروری است.
این دستگاه اصوات که شامل گفتار و صداهای محیط اطراف می باشد را دریافت می کند و پس از تشخیص گفتار، آن را تقویت کرده، پردازش می کند و سپس به گوش تحویل می دهد. سیستم شنوایی انسان دارای پیچیدگی های زیادی است. لذا تقویت کم شنوایی با یک تقویت کننده ساده امکان پذیر نمی باشد و مستلزم استفاده از تکنولوژی های پیشرفته پردازشی و عملکردی است. سمعک ها فقط صداها را تقویت نمی کنند، بلکه پردازش های متنوعی بر روی اصوات قبل از رسیدن به گوش انجام می دهند.
در این مرحله الگوریتم های دقیق و پیشرفته سمعک، محاسبات و سریعی را انجام می دهند، سمعک هوشمند و درک گفتار در آن محیط را به حداکثر می رسانند. به دلیل اینکه این سمعک ها، سطح مطلوب صوتی و میزان تقویت صوت ها برای فرد استفاده کننده را یادمی گیرند، به آنها سمعک هوشمند می گویند. از دیگر قابلیت های این گونه از سمعک ها تنظیم آنها با کامپیوتر است. که وجود کانال ها و باند های متعدد این تنظیمات را آسان تر و پیشرفته تر می سازد. سیستم ردیاب گفتار، همزمان با تقویت گفتار به کنترل و حذف صوت های مزاحم می پردازد. و استفاده از سمعک را برای فرد استفاده کننده ایده آل و لذت بخش می کند.
امروزه تکنولوژی بیسیم (وایرلس) نیز در سمعک های هوشمند استفاده می شود. که از بروزترین انواع تکنولوژی سمعک ها می باشد. لازم به ذکر است که قیمت سمعک بر اساس تکنولوژی های به کار رفته در آن تغییر می کند. این تکنولوژی قابلیت اتصال با وسایل الکترونیکی مثل لپ تاپ، تلفن، تلویزیون و … را فراهم می کند. سمعک های هوشمند برای انواع مختلف کم شنوایی کاربرد دارد. و در اندازه های مختلف نامرئی، داخل گوشی و پشت گوشی وجود دارد؛ که خوشبختانه شنوایی از طریق دستگاه را تا حد زیادی به شنوایی طبیعی نزدیک کرده است.
منبع:
متخصصان بالینی چه کاری را می¬بایست در مرحله بعدب برای اوو انجام دهند؟ (با فرض اینکه نگاره شنوایی تهیه شده است). هر تلاشی برای بررسی وضعیت پذیرش سمعک متناسب با درجه مشکل شنوایی آقای X معنادار می¬باشد زیرا وی آگاهی نداشته که مشکل شنوایی دارد. از نظر آقای X متخصص بالینی تنها شخصی بود که با آن صحبت می¬کرد و بقیه صداها واضح نبوده است. اما استفاده از سمعک فرصت¬هایی را در سراسر زندگی برایش ایجاد خواهد نمود. آقای X دلایلی برای نارضایتی خویشپدر استفاده از سمعک دارد مگر آنکه متخصصین بالینی دلایل آن را پیدا نمایند که دستیابی به این دلایل تنها بواسطه شخص بیمار امکان پذیر می¬باشد. موانع موجود در این رابطه از سه نوع اصلی می-باشند.
خلاصه (چکیده): موانع بالقوه در استفاده از سمعک¬ها
1- اعتقاد به نداشتن مشکل شنوایی و یا دارا بودن مشکلات بسیار جزئی
2- چشم¬پوشی از مشکلات شنوایی
3- نسبت دادن کاهش شنوایی به افزایش سن، صلاحیت اجتماعی کم و یا اختلالات ذهنی
4- عقیده بر اینکه سمعک¬ها، مزایا و کیفیت صدای ضعیفی را ارائه خواهند نمود
5- پذیرش انفعالی این موضوع که کاهش شنوایی، معلولیت یا نقص به دنبال افزایش سن ظاهر می¬گردند
6- نسبت دادن مشکلات به فعالیت دیگران
7- تقویت عقاید فوق از سوی دوستان، خویشاوندان و یا متخصصان سلامتی
8- وجود مشکلات کوچک
9- دارا بودن شناخت و آگاهی اندک
10- دیگر مشکلات سلامتی
11- هزینهمالی
خاطر نشان می¬¬شود که برای 6 مورد نخست، نتایج به خوبی مشهود می¬باشد. بطور تجربی، 5 مورد نخست در خصوص شخصی که از سمعک استفاده می¬کند نسبت به فردی هیچ تلاشی برای استفاده از خود نشان نمی¬دهد.
1- بی¬میلی به دلیل عدم آگاهی:
آقای X اطلاعی نداشت که نسبت به دیگران به سختی می¬شنود و نیاز دارد که نسبت به سایرین تلویزیون را با صدای بلندتری بشنود. این شاید ساده ترین اما غیرمعقول¬ترین مورد برای متخصصان بالینی باشد. در زیر برخی روش¬هایی که متخصصین بالینی می¬توانند به واسطه آنها به آقای X در آگاه نمودن وی از مشکلش کمک نمایند اشاره شده است.
سوال این است: تجویز کردن یا تجویز نکردن
به طور کلی چه موقع Clinisian باید بیماری را که نسبت به استفاده از سمعک دچار شک و تردید است را به استفاده از ان تشویق کند و چه موقع Clinisian باید به بیمار توصیه کند که احتمالاً سمعک مفید نخواهد بود. اگر بیمار در آخر هنوز شک داشته باشد Clinisian می¬تواند تاثیر بسزایی بر تصمیم او داشته باشد. بخش سخت کار برای Clinisian شناخت آن است که از کدام روش استفاده کند.
آمار کم¬شنوایی نشان می¬دهد که بسیاری از افرادی که کم¬شنوایی دارند وسایل کمک شنوایی تهیه نمی¬کنند. تقریباً 10 تا 16 درصد از بزرگسالان جمعیت با سخت شنوایی گزارش خواهند شد. با استفاده از تست ادیومتری می¬توان به شناخت مشکلات شنوایی نزدیک شد.
مطالعات مختلف نشان می¬دهد که از بین کسانی که کم¬شنوایی دارند فقط 14 تا 24 درصد آنها سمعک دارند. در نتیجه تقریباً 5/4 مردمی که کم¬شنوایی دارند سمعک ندارند.
بعضی تحقیقات نشان می¬دهند زمانی که به این مردم سمعک نشان داده می¬شود و فرصت استفاده از آن به آنها داده می¬شود خیلی از آنها به فواید سمعک پی می¬برند و استفاده از آن را ادامه می¬دهند (Kochkin، 1997). از معیارهای گزارش شخصیش استفاده کرد و تخمین زد تعداد افرادی که می¬توانند از وسایل کمک شنوایی بهره ببرند 2 برابر کسانی هستند که در حال حاضر از سمعک بهره می¬برند.
اپیدمیولوژیست¬ها تنها کسانی نیستند که شکدارند که چه تعداد از افراد به سمعک نیاز دارند همه Clinisian ها می¬توانند انتظار داشته باشند که شاهد این باشند که8 بسیاری از بیماران در مورد اینکه آیا سمعک به آنها کمک می¬کند یا نه شک داشته باشند.
دو جنبه وسیع برای این سوال وجود دارد که آیا شخص از سمعک سود خواهد برد یا خیر؟
آیا شخص به میزان کافی کم¬شنوایی دارد؟ و یا آیا شخص کم¬شنوایی عمیق دارد؟
همانطور که خواهیم دید پاسخ سوال اول به وسیله ادیوگرام نمی¬تواند مشخص شود و سوال دوم می¬تواند به این صورت مطرح شود که شخص از سمعک بهره بیشتری خواهد برد یا کاشت حلزون و یا راههای کمک لامسه¬ای؟ این فصل بعضی از فاکتورهایی را که هنگام توصیه سمعک به بیمار باید در نظر بگیریم را مشخص می¬کند.
رسیدن به این تصمیم در این سطح به راحتی ممکن نیست چون فاکتورهای زیادی وجود دارد و همچنین به